Welkom!

Hallo,
Leuk dat je komt kijken en lezen op mijn blog.
Hier wil ik beschrijven met welke creatieve dingen ik bezig ben, afgewisseld met dingen die me bezighouden.
Ik zou het heel erg leuk vinden als je een reactie achterlaat.

Anna Martijne

zaterdag 8 januari 2011

Over het verwerken van restjes

De titel van dit blogje doet vermoeden dat ik het wil hebben over het verwerken van restjes van het eten.
Maar dat is niet mijn bedoeling.
Op Ravelry, de site waar ik lid van ben, heb ik al van verschillende leden gelezen en gezien dat er restjes sokkenwol worden verwerkt in een deken. Ze noemen het dan ook een sokkenrestjesdeken.
En dat bracht mij weer op een ideetje.
Ook ik wil mijn restjes sokkenwol gaan verwerken.
Ik wil er kleine blokjes, ik denk van 5x5 cm of 6x6 cm van breien en daar dan een dekentje voor in ons poppenbedje van maken.
Dat vind ik toch iets gezelliger dan het dekbedje dat ik er jaren geleden standaard bij kocht. Iets zelfgemaakts vind ik sowieso leuker!
Maar......ik kan nog geen foto toevoegen aan dit blogje, om de simpele reden, dat ik nog geen blokjes heb gebreid van mijn sokkenwolrestjes. Daar hoop ik dit weekend een beginnetje mee te maken, en zodra ik dan 1 of misschien zelfs meer blokjes klaar heb, komt er weer een blogje mét foto.
Heb je toevallig restjes sokkenwol over, dan houd ik me van harte aanbevolen....

maandag 3 januari 2011

Oudejaarsdag 2010


Allereerst de beste wensen voor 2011.

Ja, ik weet het, het nieuwe jaar is al weer aan de 3e dag begonnen, maar ik had opeens de behoefte om een kort blogje te schrijven over oudjaarsdag 2010.
Zoals ik de laatste jaren doe, had ik ook dit jaar weer oliebollen gebakken, ik vind dat leuk om te doen. En om de stank buitenshuis te houden, besloot ik het dit jaar in de schuur te doen, een uitkomst!
Ineens kreeg mijn vriend het idee om een paar oliebollen naar zijn oma te brengen die in Terborg in het verpleeghuis woont. Zo gezegd, zo gedaan. Met ons drietjes, mijn dochter, mijn vriend en ik zijn met de auto erheen gereden, zo'n half uur ongeveer. En wat was oma blij om haar oudste kleinzoon weer eens te zien. Wel is het iedere keer weer moeilijk om te zien dat ze dement is en dus binnen 2 minuten vergeet wat je net daarvoor tegen haar zei.
Maar het voelt goed dat we er weer zijn geweest.
Op een heel bijzondere dag is ze jarig, nl. met 3-koningen, en bij leven en welzijn hebben we een paar dagen later een etentje ter ere van haar verjaardag.
Vlak voor dat we weggingen maakte ik nog een foto van mijn vriend met zijn oma.
Ik ben heel blij met deze foto van oma met haar oudste kleinzoon, hij is me nu al dierbaar.