Völle geluk in 'n tuk!

Van de titel van dit blog weet ik in ieder geval zeker dat het twents is, maar volgens mij ook achterhoeks...
Vorig jaar kwam ik op de site www.septemberspring.nl een leuke aanvulling tegen op het patroon oud & nieuw slinger. Het gaat om een melkbus en een nijjoarsrollechie (kniepertje is misschien beter bekend). Gisteren heb ik alle patroondeeltjes voor de melkbus uitgeknipt en vandaag heb ik de melkbus gemaakt. Voor de volgende jaarwisseling wil ik de hele slinger maken.

De traditie hier in de achterhoek en twente, en misschien ook nog wel delen van drenthe, is dat er op oudjaarsdag carbid wordt geschoten in een melkbus. Een kleinere variant is bijv. het bekende 'buisman' blikje.
Voor carbid schieten is een goede melkbus met in de bodem een gaatje van enkele mm, carbid, water, een aansteekstok en een veilige schietplaats nodig. Zorg voor veiligheid, houd publiek op voldoende afstand! Stukjes carbid gaan samen met wat water in de melkbus. Het deksel van de melkbus (of een voetbal) wordt stevig op de melkbus geplaatst. Even schudden met de melkbus zodat er gas ontstaat ( het gaatje in de bodem afdekken met een propje papier o.i.d., carbid vormt samen met water gas). Even wachten totdat er voldoende gas in de bus zit. Dan wordt de brandende aansteekstok bij het bodemgaatje gehouden. Het gas ontbrand, een zware doffe dreun weerklinkt, het deksel (of de bal) vliegt een flink aantal meters door de lucht.

Een korte vooruitblik op 2012: ik ga 2 give aways houden, eentje bij het aantal van 50 volgers van mijn blog en eentje ter ere van mijn verjaardag op bevrijdingsdag.
In mijn volgende blog in het nieuwe jaar zal ik laten zien wat er te winnen valt bij de eerste give away.

Rest mij nog om jullie een goede jaarwisseling toe te wensen en völle geluk in 'n tuk.

Kerstswap 2011

Bij de groep de priegelaars op Ravelry werd een priegelprutskerstswap gehouden. Ik kreeg van Carin, alias carinspixels een leuke kerstslinger met daaraan een broekje, jasje, wantjes, sokjes, sjaaltje, mutsje en zuurstokje. Dit alles gehaakt in de traditionele kerstkleuren. Verder hangen er aan de slinger nog 2 houten hartjes bekleed met rood-wit geruite stof en houten knoopjes erop. Ik ben heel erg blij met deze kerstslinger, hij heeft zelfs al een mooi plaatsje voor het raam gekregen en is vanuit het ziekenhuisbed dat tijdelijk in de woonkamer staat goed te zien. Carin had goed gelezen en begrepen dat ik de versieringen voor de kerst dit jaar alleen moest aanbrengen, omdat Patrick de 14e is geopereerd aan zijn heup. Hij ligt veel op bed en als hij iets loopt, doet hij dat op krukken. Doordat het ziekenhuisbed in de woonkamer staat, is er dit jaar geen plaats voor een grote kerstboom. Ik was dan ook maar wat blij dat de Action enkele weken geleden minikerstboompjes in de aanbieding had.

Rode sokjes voor Fransien

Deze rode sokjes heb ik gebreid voor mijn nichtje Fransien. In eerste instantie had ik bedacht, dat ik graag voor haar broer Koen sokken wilde breien, maar terwijl ik met die gedachte zat te spelen, kwam ik tot de conclusie, dat ik niet alleen voor Koen, maar ook voor zijn zusjes Fransien als Marieke sokken wilde breien. Dit met de gedachte in mijn hoofd dat kinderen, vooral als ze nog jong zijn, jaloers kunnen worden als 1 kind in een gezin wel wat krijgt en de anderen niet. Hier is dus het eerste van 3 paar kindersokken klaar, ik vind ze er lekker pittig uitzien en dat past wel bij Fransien, een pittig meisje. De sokken voor Marieke en Koen staan inmiddels al op de pennen. Ik wil proberen, om de sokken op 6 januari af te hebben, dan zijn Koen en Marieke jarig, heb ik voor hen een leuk verjaardagscadeautje. Fransien is al jarig geweest in oktober, maar kreeg nog geen cadeautje...oei, vergeten. Dus een goedmakertje.

Prinses Christina Junior Concours

Al eerder schreef ik een blog over mijn neefje Koen die ernstig ziek is. Hij heeft het syndroom van Landau Kleffner, een ernstige vorm van epilepsie.
Dat Koen een bijzonder kind is, dat wist ik al wel. Zo naaide hij bijna 3 jaar geleden zelf op de naaimachine van mijn zusje een shirtje voor hemzelf, tekende hij precies uit hoe je een overhemd/blouse in elkaar moest zetten.
Tja, en als je als kind van een viooldocente wordt geboren, dan kan het bijna niet anders dat je zelf ook muzikaal wordt. Zo dus ook Koen. Op 3-jarige leeftijd speelde hij al viool op een schattig klein viooltje, en toen bij hem de diagnose Landau Kleffner was gesteld, heeft hij een periode cello gespeeld. Inmiddels zingt hij de sterren van de hemel, heel erg mooi en heel zuiver. Bijgaand filmpje is daar een prachtig bewijs van. Zo stond Koen afgelopen donderdag in de Classic Express te zingen voor het Prinses Christina Junior Concours. Ik zou zeggen: luister en oordeel zelf, genieten ben ik geneigd om te zeggen.
http://www.youtube.com/watch?v=dGHlCqqud5E

Een prachtig spinwolletje

Enkele weken geleden claimde ik een prachtig spinwolletje van fiberrachel op ravelry en ik kreeg iets schitterends in verschillende paars/roze tinten met een glimmertje erdoor.
Zaterdag ben ik begonnen met het spinnen van dat moois, inmiddels staat er meer op de klos dan je hier kunt zien.
Twee prachtige plukken kreeg ik van haar, van beiden maak ik een volle klos, die ik daarna ga twijnen en dan heerlijk bedenken wat voor moois ik daarvan ga breien. Nee, sokken worden het zeker niet, daar vind ik dit wolletje toch veel te mooi voor. Zit meer te denken aan een mooie kantsjaal. Nu ja, komt tijd, komt raad zeggen ze dan.

Mijn eerste laceproject - de Multnomah

Gisteravond is hij dan eindelijk van de rondbreinaald gekomen, de multnomah, een patroon dat te vinden is op www.wereldwol.nl .
Het is mijn eerste laceproject, ook wel kantbreien of ajour.
Hier op de foto zie je hoe hij van de rondbreinaald kwam. Ik moet hem nog een keer een handwasje geven en dan blocken ofwel opspannen en hem zo laten drogen. Het uiteindelijke resultaat is dan nog veel mooier, maar ik kon het niet laten, om er al een foto van te maken en er een blogje over te schrijven.
Het breien met een rondbreinaald is mij heel erg goed bevallen en ik ga het zeker vaker doen.
De wol die ik hiervoor heb gebruikt is Noro Kureyon Sock, gebreid op een Addi lacenaald van 80 cm nr. 3,5.

Twee prachtige boeken

Omdat ik de zorg heb voor mijn dochter met een licht verstandelijke beperking, mocht zij voor iemand, in dit geval koos ze mij, een 'mantelzorgcompliment' aanvragen. Vorige week was het dan zover en was dat bedrag op rekening gestort. Ik wist dat ik er in ieder geval het nieuwe boekje 'handschoenen & wanten brei je zo' van wilde kopen. Toen ik afgelopen vrijdagavond in de boekwinkel stond, stond daar ook het boek ' Cath Kidson's naailes voor beginners'. Ik heb het boek doorgebladerd en heb het direct meegenomen. De tas op de cover kun je maken, alle benodigde materialen, behalve naaigaren, zitten in het boek. Ik ga die tas zeker maken en ga het mezelf meteen moeilijk maken, ik wil er nl. ook een rits inzetten. Je begrijpt, ik ben heel erg blij met deze schitterende aanwinst.

Celtic Woman - Orinoco Flow - HQ

Postcrossing nr. 4, 5 en 6

Deze week heb ik weer kaarten mogen ontvangen via postcrossing.
Kaart nr. 4 komt uit Polen, nr. 5 komt Nederland en vandaag kreeg ik kaart nr. 6 uit Wit Rusland.

Nieuwe hobby: postcrossing

Sinds kort heb ik een nieuwe hobby en dat is postcrossing.
Hier een uitleg, niet van mijzelf, wat dat nu is:
Postcrossing is een hobby voor mensen die graag ansichtkaarten ontvangen van onbekende mensen.
Als tegenprestatie moet je wel zelf ook een ansichtkaart sturen.

1. je registreert je op de site www.postcrossing.com
2. de computer geeft je 5 adressen van ergens op de wereld om een ansichtkaart naar toe te sturen.
3. als er een kaart van jou ergens is aangekomen, gebeuren er 3 dingen:
je krijgt een bericht waar jouw kaart is aangekomen en iemand anders in het systeem krijgt het verzoek om een kaart naar jou te sturen. verder heb jij weer de mogelijkheid om een nieuw adres aan te vragen.
4. als jij een kaart hebt ontvangen, registreer je die op de site zodat de verzender weer een nieuw kaart mag versturen.
5. dit hele proces wordt geheel door een computer gestuurd.

Ik heb al 3 kaarten mogen ontvangen, de eerste kwam uit Chicago, de tweede kwam uit Haarlem, lekker dichtbij en gisteren kreeg ik er eentje uit China.

Zelf heb ik natuurlijk ook al wat kaarten verzonden, naar Italië, Rusland, Amerika en 2x binnen Nederland. Het is een hele leuke hobby.
Zal er wel vaker over bloggen denk ik.

Onze roodrugparkieten

Zo af en toe gaat de kooi van onze koppel roodrugparkieten open en mogen ze eruit en eventueel rondvliegen. Hier zit bovenop zijn kooi de schitterende man van het stel, vlak voordat hij besloot meerdere rondes door de woonkamer te gaan vliegen. Tijdens zijn vlucht belande hij op de haspel van mijn spinnenwiel, dat bovenop het wiel vastzat, waardoor de haspel ging draaien. De vogel wist niet hoe hij het had en vloog er snel vandoor.
Tja, op zo'n moment is het dan jammer, dat je geen videocamera hebt om er een filmpje van te maken.

Kenneh Veranda

Multnomah

Al sinds september heb ik de Multnomah op de pennen staan.
Een hele leuke en vooral ook hele mooie sjaal om te breien. Het is wat ze een lacesjaal noemen, maar je kunt het ook ajour noemen, die term is voor sommigen bekender.
De sjaal brei ik met Noro Kureyon Sock kleurnr. 40, op een lacenaald van het merk Addi pendikte 3,5. De wol heeft een schitterend kleurverloop, dat kun je op de foto al wel zien.
Hierbij een foto van het resultaat tot nu toe...

Een eigen naaimachine

Gisteren kocht ik een naaimachine. Jaren geleden kreeg ik de oude van mijn moeder, maar na een dienstbaar leven, is die afgelopen voorjaar overleden ( die naaimachine dus). En vanmiddag heb ik maar meteen de naaimachine uitgeprobeerd en een simpel lavendelzakje gemaakt. De afwerking had nog iets netter gekund, maar ik ben er tevreden mee, het zakje is toch voor eigen gebruik. Ik ben heel blij met mijn aanwinst en zal er zeker vaker achter gaan zitten om van alles te gaan maken.

Dag van de wol in Oijen NB

Afgelopen zaterdag 10 september was ik samen met Patrick en Eline naar de Dag van de wol in Oijen NBr. Heb er heerlijk rondgekeken bij alle kramen die er stonden en die dus allemaal iets met wol te maken hadden. Ik wist dat er veel ravelers zouden zijn, heb er ook verschillende gezien, en dat was niet zo moeilijk, want ze waren te herkennen aan de bekende button. Maar ja, als je geen button hebt, dan ben je niet 'herkenbaar' en eigenlijk vond ik dat ook wel zo rustig. Toch heb ik er 3 herkend, snorrepot/Anna, spectre120/Marianne en sokkenmuis/Angeli. De laatste 2 had ik begin augustus al ontmoet tijdens het wolfeestje in de natuur bij Anna.
En ja hoor, ik kon de verleiding niet weerstaan en heb mezelf wat dingetjes cadeau gegeven. Je ziet op de foto een streng van 100 gr. Duitse Merino, die kocht ik samen met de Bogway handspinner en het paarse plukje bij LowLandsLegacy, het zakje met roodachtig handgeverfde zacht aanvoelende vezeltje kocht ik bij Dutch Cottage, samen met het potlood met schaapje op de kop en een gastenzeepje in de vorm van een schaapje. Dat zeepje heb ik meteen gerakt aan Angeli en het potlood heeft Eline cadeau gekregen, ze vond het zo leuk.

Give Away t/m 1 oktober bij shareyoursocks.blogspot.com

Cliniclownssocks - 2011-04

Mijn 4e paar sokken dat ik dit jaar heb gebreid heeft de naam 'Cliniclownssocks' gekregen.
Ik ben begonnen deze sokken te breien op 11 juni jl. toen wij een bezoekje gingen brengen aan de theatertour van de Cliniclowns. Onderweg in de auto heb ik er heerlijk aan zitten breien.
Tja, en wat doe je als ze af zijn en ze graag op de foto wilt hebben? Juist ja, samen met het boekje met de liedjes, foto's en cd van de theatertour op de foto zetten.
De kleuren vind ik ook wel iets clowns-achtigs hebben, zo lekker vrolijk.

De Hang

Ga je nietsvermoedend naar de markt, in de hoop dat je inbrei-elastiek kunt kopen, wat trouwens gelukt is, kom je een straatmuzikant tegen.
Er zat een man op de rand van de fontein op de markt en hij bespeelde een hang, zie foto.

Bron: Wikipedia

De Hang is een relatief nieuw percussie-instrument dat bestaat uit twee op elkaar geplaatste sferische schalen van staal. Het instrument kan met de handen bespeeld worden terwijl men het meestal tussen de benen of in de schoot plaatst. De Hang werd in 2000 geïntroduceerd in Bern, Zwitserland. Hang betekent hand in het dialect van Bern.

De Hang is ontstaan na een onderzoek door Sabina Scharer en Felix Rohner van de firma PANart naar de steel pan (ontstaan in Trinidad en Tobago) en vele andere slaginstrumenten (Gong , Gamelan, Drums, Bells, Ghatam, ...). In het midden is er een basnoot (Ding) die omgeven wordt door zeven tot acht harmonische noten. Door verschillende hand- en vingertechnieken kan men hiermee een ritmische melodie spelen. Het instrument heeft een diameter van 53 cm, een hoogte van 24 cm en weegt nog geen vier kilo.

Sneakersokjes voor DF 2011-03

Ze zijn inmiddels al bijna een week af, maar ik had er nog geen blogje over geschreven en een foto van gepost.
Vorige week donderdag kwamen ze tijdens onze korte vakantie in België van de pennen, een paar sneakersokjes voor DF, vandaar een foto met kabouter Plop natuurlijk. De wol heeft hij zelf gekocht en aan mij de vraag of ik er sneakersokjes van wilde breien.
Ze zitten heerlijk heb ik al vernomen.
Inmiddels heeft de oma van DF ze ook al bewonderd en van haar kreeg ik een compliment, ik had ze heel netjes gebreid en het zag er net zo uit zoals zij ze vroeger ook breide. Oma is nu 86 jaar, is wat dement en ziet slecht, maar geniet ervan, dat de vriendin van haar oudste kleinzoon ook sokken kan breien.

Sokken van teen tot boord

Zoals in mijn vorige blogje al te lezen was, ben ik een nieuwe uitdaging aangegaan, nl. het breien van sokken van teen tot boord.
Thuis kwam ik erachter, dat ik de eerste meerdering in de teen vergeten was, dus wat doe je dan?Juist ja, uithalen die handel!
Gisteren (5-7) via www.ravelry.com het tijdschrift Knitty geraadpleegd en zo kwam ik bij een uitvoerige uitleg tegen met foto's. Die uitleg heb ik maar uitgeprint en naast me neergelegd. Zo lukte het mij om de opzet opnieuw te doen en dat zonder problemen.
Met als resultaat, dat ik nu de teen af heb. De beschrijving die ik heb van serena van www.ravelry.com is duidelijk, dus ik heb er nu alle vertrouwen in, dat het me gaat lukken om zo een sok te breien. Er zullen er vast en zeker meerdere volgen.

Zou het ooit lukken...?

Vandaag een poging gedaan om volgens Judy's Magic Cast On een sok op te zetten. Het is mijn bedoeling, om via het basispatroon van Janneke Maat, Serena op www.ravelry.com sokken te breien, met de zgn. magic loop.
Als ik zo naar de foto kijk en wat er dus op de rondbreinaald staat, denk ik bij mezelf, dat kan toch nooit wat worden...
Maar ja, aan de andere kant, als ik dus weet hoe ik op moet zetten, en volgens mij weet ik dat nog wel, dan moet de rest vanzelf gaan lukken.
Samengevat: een nieuwe uitdaging is begonnen, of moet ik zeggen: een nieuwe verslaving erbij? Nee, dat laatste niet, want 'verslaafd' aan het breien van sokken ben ik al. Dus, inderdaad een nieuwe uitdaging.

Wat doe je nog meer met wol?

Met wol kun je breien, haken, weven of spinnen. Maar....je kunt er ook hele mooie corsowagens mee maken, zoals deze foto's laten zien. Op zondag 19 juni was er het wolcorso in Lievelde, er kwamen schitterende wagens voorbij, versierd met jawel, allemaal draadjes wol. Hierbij wat foto's van de wagens die voorbij kwamen.

Mijn sneakersokjes - 2011-2

Zojuist van de pennen gerold, wat een leuke uitdrukking trouwens, een paar sneakersokjes voor de zomer.
Ik ben er in april mee begonnen, heb ze gebreid van Fortissima Socka Cotton Color, sokkenwol met katoen die ik bij Finlandia Import in Bergen NH heb gekocht.
Het volgende paar sneakersokjes dat ik ga breien, brei ik de zool net als bij de andere sokken. Bij deze is de zool omgekeerd, dus met de v-tjs aan de binnenkant, maar voor mij is dat niet nodig.

Reis door het zintuigenrijk

Afgelopen zaterdag (11 juni) zijn wij naar de show: "Reis door het zintuigenrijk" van de cliniclowns in Deventer geweest. Eline had hiervoor een folder gekregen op school en ik had geregeld dat we erheen konden. Hierbij wat foto's die ik heb gemaakt.

Zou het dan toch...deel 2

En ja hoor, tot onze grote verbazing vonden we gisteravond (ma.30 mei) een tweede eitje in de broedkast. Inmiddels heb ik al op internet gelezen dat het er 4 of meer kunnen worden en dat de broedtijd ongeveer 3á4 weken is.
We wachten rustig af en merken vanzelf wel of de eitjes bevrucht waren.
De pop zit nu langdurig in de broedkast en de man zit regelmatig voor het vlieggat om zo de pop te voeren.

Wordt vervolgd...

Zou het dan toch...?

Vanmorgen zagen we dit eitje in het broedkastje van onze groene roodrugparkieten liggen. Zou het dan toch? Deze foto heb ik snel gemaakt, toen het vrouwtje even uit de broedkast was om wat te eten. Zelf heb ik meer het idee dat er geen jonkie uit zal komen, zo'n eitje moet toch warm gehouden worden, en aangezien het vrouwtje niet voortdurend op het eitje zit, heb ik zo mijn twijfels.
Nu ja, de tijd zal het leren.
Het is in ieder geval bijzonder om dit al gezien te hebben.
We blijven het volgen, maar voorlopig kijken we niet meer in de broedkast, totdat we weten of er een jonkie is.
Nu maar eens kijken naar informatie over jonge groene roodrugparkieten, het is dit jaar voor het eerst dat we een broedkast aan de kooi hebben gehangen, dus we weten er nog helemaal niks van.

De sokken van Anna

Zoals ik al eens eerder heb vermeld, ben ik lid van de site Ravelry.com. Eén van de leden, lansingerland (Bianca Boonstra), is ontwerpster van prachtige breipatronen. Zeer kort geleden had ze sokken ontworpen en gebreid voor één van de andere leden, Anna. En omdat het ontwerp nog geen naam had, kreeg het uiteindelijk de naam: De sokken van Anna. Ik had een prachtige foto gezien van de schitterende sokken en wat gebeurde er tot mijn grote verbazing en nog grotere blijdschap?
Ik kreeg het patroon ge-RAKt door de ontwerpster zelf. (RAK= Random Act of Kindness). Ik heb de ontwerpster al uitvoerig bedankt en laten weten dat het presentje op een heel goed moment kwam, gezien het feit dat ik al tijden niet lekker in mijn vel zit.
Inmiddels ben ik al begonnen met de eerste sok zoals je op de foto kunt zien, ik brei ze van Drops Delight, een lekker zacht garen dat ik voor mijn verjaardag kocht, maar wel heel losjes getwijnd, je moet dus niet snel willen breien. Ik ben benieuwd hoe de sokken zich zullen houden tijdens het dragen. Ik weet nog niet of ik deze sokkenwol nog een keer zal kopen.

Mijn eerste lacepoging

Toch maar eens begonnen om te proberen een lace sjaal, ook wel kantsjaal genoemd, te breien voor mijzelf.
Er zijn verschillende schitterende patronen in omloop, ik heb zelf een aantal weken geleden een schitterend patroon en wol gekocht, maar daar wacht ik nog even mee.
Eerst wil ik de Mirabelle kant sjaal proberen, die ziet er niet ingewikkeld uit, als die gelukt is ga ik me op het gekochte patroon met wol storten.

Het is nog maar een begin, maar ik wilde alvast een foto laten zien.

De lente sokken die ik van dezelfde kleur aan het breien was, heb ik uitgehaald, ik kwam er niet in. Ik wil ze nog wel een keer gaan breien, maar dan moet ik wat aanpassingen doen, maar dat heeft wat meer tijd nodig.

Ja hoor, het spinnen heb ik ook weer opgepakt

Enige tijd geleden liet ik mijn spinnewiel, een Louët S10, reviseren bij de fabriek in Lochem en sindsdien ben ik af en toe weer aan het spinnen. Ik moet het nu wat vaker gaan doen, want in augustus doe ik mee aan de oude ambachtendagen bij Erve Brooks in Gelselaar. Dan is het natuurlijk wel leuk als je wat kunt spinnen.
Van een vriendin kreeg ik verschillende plukjes van allerlei soorten materialen waar je mee kunt spinnen en vandaag heb ik mijn eerste strengetje gemaakt. Het is een strengetje van 28 gr. enkeldraads gesponnen (dus niet getwijnd) BFL = Blue Faced Leicester, heerlijk zacht en mooi wit van kleur.
De komende tijd wil ik verschillende strengetjes maken en die dan ook meenemen om te laten zien. Het is zo leuk om te zien hoe die verschillende wolsoorten eruit zien als ze gesponnen en/of getwijnd zijn.

Op het wiel 3 klossen, onderaan zwartbles en BFL en ik spin met Coburger Fuchs.

Mijn verjaardagsbuit

He, he, het is weer hoog tijd voor een blogje van mij.
Vorige week was ik jarig, een bijzondere dag om jarig te zijn, bevrijdingsdag.
De verjaardag was rustig, 2 van mijn zussen waren met het gezin op vakantie, dus dan ook geen drukte van kleine kinderen. Ik vond het wel reuze jammer, maar ja, een vakantie gaat voor.
Toch heb ik mijn verjaardag wel gevierd.
En lekker veel post gekregen.
Van een vriendin van mij kreeg ik een kadobon van een nieuwe winkel in Zelhem, Twinkeltje, en van een goede vriend kreeg ik een gevulde envelop.
Dus mocht ik lekker rondsnuffelen in de winkel en wat moois uitzoeken.
Zo kocht ik 4 bollen Drops Delight en 4 bollen Drops Fabel.
En jawel, al die mooie bollen ga ik allemaal omtoveren tot mooie en lekker warme sokken.
Ook kocht ik nog een geurzakje met rozengeur dat op de plank in het toilet ligt, nu ruikt het daar lekker.


p.s. De foto heb ik gemaakt met mijn mobiel, ben nog steeds niet in de gelegenheid geweest om de software van mijn nieuwe foto-toestel te installeren.

Een teken van leven en even geen foto's.

Het is alweer te lang geleden dat ik de tijd nam voor het schrijven van een blog.
Dus toch maar even weer gaan zitten en een teken van leven achterlaten.
Ik nam geen tijd om te schrijven vanwege mijn ziek-zijn, had eerst een dubbele oorontsteking en ben nu aan het herstellen van een zeer hardnekkige bijholte ontsteking. Voor het laatste kreeg ik 2 antibioticakuren, omdat de eerste niet aansloeg. Vanmorgen ben ik naar het ziekenhuis geweest om een controlefoto te laten maken, om te kijken of de ontsteking helemaal verdwenen is. Ik had daar om gevraagd, omdat ik nu na de 2e kuur nog steeds pijnklachten heb, iets dat mij toch wel een beetje zorgen baart.
Tijdens het ziek-zijn heb ik wel heerlijk zitten breien. De geel/groene lentesokken van katoen heb ik uitgehaald, iets dat ik nog nooit had gedaan. Ik kon er helaas niet inkomen, dan is het jammer om ze verder te breien. De bol ligt nu braaf te wachten op een nieuwe bestemming.
Dit keer geen foto's bij mijn blog, ik heb een nieuw fototoestel, maar ik heb nog geen rust gehad om de bijbehorende software cd-rom te installeren.
Volgende keer beter.

Hoe is het met....

Het is hoog tijd voor een update uit 'sokkenland'.
Op dit moment heb ik 2 verschillende paren sokken op de naalden staan, één daarvan is voor mijzelf, de zgn. 'lentesokken', waar ik in mijn vorige logje al over schreef, en een tweede paar 'memory-socks' voor mijn hyves-vriendin.
Bij mijn eigen sok ben ik bezig met de grote hiel, die brei ik volgens hetbasis patroon dat ik brei als ik sokken brei en niet volgens het patroon wat ik voor deze sokken heb. Ook de kleine hiel ga ik breien volgens het 'basispatroon' om daarna de voet wel weer volgens de beschrijving te breien.
De andere sok brei ik wel volgens het basispatroon.
Zoals je bij de 'memory-sock' kunt zien, heb ik ontdekt hoe handig een steekmarkeerder kan zijn, in dit geval om het begin van een toer mee te merken.

Update lentesokken

Het is tijd voor een update van mijn 'lentesokken' van het patroon van Marlies Hoogland. Het valt reuze mee, ik had gedacht dat het veel moeilijker zou zijn. Het patroon herhaalt zich in totaal 7 keer in het been.
En als ik het zo voel, zullen ze ook lekker zitten.
Als ik het resultaat nu zie, word ik al blij, dus als ze helemaal af zijn...het kan mij niet snel genoeg zijn.

Een nieuwe uitdaging

Gisteravond (3-3-2011) vond ik opeens dat het tijd werd voor een nieuwe uitdaging op breigebied. En ik heb het dan ook niet alleen bij de gedachte gelaten, maar ook direct ten uitvoer gebracht.
Ik wilde voor mijzelf eens andere sokken breien dan de 'simpele' rechttoe rechtaan sokken die ik tot nu toe gebreid had, ik wilde sokken gaan breien met een 'werkje' erin.
Al snel had ik de keus gemaakt om de 'Lentesokken' van Marlies Hoogland te gaan breien. Het patroon is te vinden op de site www.wolhalla.nl en dan onder de knop kadootjes. Vorig jaar is dit ontwerp uitgekomen en ik kocht toen ook al het garen dat genoemd werd bij een winkel in Emmerich.
Het is een sok met 2 uitdagingen voor mij, de boord wordt gebreid met 2 verdraaid recht, 2 averecht en er zit een leuk klein lace-patroontje in.
Voor de babybornpop breide ik al eens een broekje met een gaatjesrandje erin om elastiek doorheen te halen, dat is gelukt. Dus dit moet ook te doen zijn. Ik stel absoluut geen termijn wanneer ze klaar moeten zijn. Ik brei er alleen aan als er niemand thuis is, omdat ik me er op moet concentreren.

2011-1 Memory - socks 1

Eindelijk is het dan zover, mijn eerste paar sokken voor 2011 is gisteravond van de pennen gerold.
Het is tevens het eerste paar 'Memory-socks' dat ik in opdracht voor een hyvesvriendin van mij mag breien. Hierna zullen voor haar nog 3 paar sokken volgen, een tweede paar staat inmiddels op de pennen.
Welk garen het is waarmee ik heb gebreid weet ik niet, er zat geen wikkel meer om de bol.
Zelf vind ik het hele mooie wol, zou er voor mijzelf ook best een paar sokken van willen hebben.
Tussendoor brei ik vrolijk verder aan mijn blokjes voor het dekentje van het poppenbedje.

Mijn laatste winterprojectje van vilt

Zo, dit is het laatste winterprojectje dat ik nu maak voor de wintertafel. Ik heb er voor nu genoeg van, niet van het freubelen met vilt, maar wel van de projecten voor de wintertafel.
Het is trouwens het winterhutje van atelier Pippilotta. Leuke kleine projectjes om te maken.Tja, heb mijn gewonnen pakketje van het sneeuwbalgevecht niet gemaakt, een klein beetje schaamte is hier op zijn plek. Maar hij ligt bijna bovenop de stapel met projecten voor een nieuwe winter samen met wat ijsberen, dus maken ga ik hem zeker.
Ik wil nu wat dingetjes gaan maken voor het voorjaar.
Wat dat zal zijn, nog geen idee, maar ook daar van verschijnen hier t.z.t. wel de resultaten.

Nee hoor, niet speciaal voor Valentijnsdag

Afgelopen vrijdag maakte ik dit hartje van vilt, het is gevuld met vulwol en 2 blaadjes van een rozenzeepje. Als je aan het hartje ruikt, kun je inderdaad een rozengeur ruiken, heel leuk.
Het is een heel leuk en makkelijk patroontje van atelier Pippilotta, via de site te downloaden.
Ik heb het niet speciaal voor Valentijnsdag gemaakt, maar ik vind het wel leuk dat het voor die datum klaar is.
Omdat ik mijn fototoestel moest opladen, had ik er nog geen foto van gemaakt en kon ik het ook nog niet laten zien.

Sint Willibrordus Abdij Doetinchem

Vandaag, een dag na de uitvaart van mijn oom Jan Vis, zijn mijn vriend Patrick, Eline en ik gaan wandelen bij kasteel Slangenburg in Doetinchem. Bij kasteel Slangenburg hoort ook de verderop gelegen Sint Willibrordus Abdij.
Je kunt er heerlijk wandelen, een heel groot bos ligt er ver rondom dit kasteel.
Ik vind het nu helemaal een bijzonder kasteel, omdat ik weet dat wijlen mijn schoonmoeder er als tienermeisje heeft gewerkt als kamermeisje/serveerster. Dus het kasteel heeft een extra betekenis voor ons.
Op mijn verzoek zijn we na de wandeling naar de Sint Willibrordus Abdij gegaan.
Helaas mag je daar alleen naar binnen als je er een paar dagen/nachten wilt verblijven en aan het dagritme met bijbehorende activiteiten deelneemt. Dit zou ik heel graag eens doen, misschien wel een keer in een zomervakantie.
Wél mag je het kerkje in, wat wij dus hebben gedaan.
In het kleine halletje kun je een kaarsje kopen en opsteken, iets dat ik tot vandaag nog nooit had gedaan, maar vandaag had ik die behoefte. Ik stak een kaarsje op voor mijn oom.
Daarna hebben we denk ik 5 minuten in het kerkje gezeten en ik kreeg een heerlijk rustig gevoel over mij heen, alsof er tegen mij gezegd werd: het is goed zo.

Heel blij werd ik, toen Patrick later in de auto zei, dat als ik weer de behoefte heb om naar dit kerkje te gaan, dan mag ik het zeggen en wil hij er met mij/ons naartoe.


(Foto is van de site v.d. abdij)

Een bijzonder gedicht

Wie jou in volle levenskracht
in je waarde kon herkennen,
hem werd door jou geopenbaard
hoe milde kracht in waarheidszin
uit harte - en uit zielegrond
in de mens gestalte krijgen.

Rudolf Steiner


Met bovenstaand gedicht opent de rouwkaart die ik woensdag ontving.
Vind het mooie woorden, dus vandaar dat ik ze hier post.

The Last Knit

The Last Knit

Poppendekentje een update....

Zo, ik vond het hoog tijd worden voor een eerste update van mijn poppendekentje. De eerste blokjes zijn al klaar, en nee, ik heb dus nog niks aan elkaar genaaid. Ik wil eerst meer blokjes hebben voordat ik ga puzzelen en aan elkaar zetten.
Kan ik ondertussen ook nadenken over de manier waarop ik ze aan elkaar zet, maar het wordt denk ik gewoon met de hand.